facebook-icon tiktok-icon youtube-icon


Bufory zadania

We wcześniejszym artykule mówiłem już czym są bufory. Mówiłem również o mechanizmie ich działania oraz o równaniu Hendersona-Hasselbalcha . Najwyższa pora by policzyć kilka zadań.

Przykład 1.

Chciałeś otrzymać bufor octanowy. W tym celu zmieszałeś ze sobą 50cm3 kwasu octowego o stężeniu 0,02M oraz 164mg octanu sodu. Oblicz pcH buforu. Przyjmij, że pKa=4,55

Najpierw musimy napisać równania reakcji dysocjacji obu związków:

CH3COOH < --> CH3COO- + H+

CH3COONa --> CH3COO- + Na+

Kwas octowy dysocjuje w niewielkim stopniu, w takim razie w układzie na pewno musi  ustalić się równowaga między tym co zdysocjowało, a tym co nie zdysocjowało. Tego typu równowagę w chemii oznaczamy strzałką z dwoma grotami ( < -- > ) tak jak w pierwszej reakcji.  Drugim związkiem jest sól - octan sodu. Pamiętaj jakakolwiek sól, w której masz sód lub potas zawsze dysocjuje w 100%.

W następnym kroku musimy napisać stałą dysocjacji do pierwszej reakcji.

1

(Uwaga! Reakcja, w której dysocjacja jest 100% nie ustala się żadna równowaga między tym co zdysocjowało a tym co nie zdysocjowało, bo w niej dysocjuje wszystko. Z tego względu do dysocjacji octanu sodu nic piszemy, żadnej stałej dysocjacji).

W liczniku mamy stężenie jonów octanowych. Przyjrzyj się tej naszej mieszaninie, szczególnie na stężenie jonów octanowych, co wypływa? Wypływają oczywiście jony octanowe pochodzące z dysocjacji kwasu octowego, ale również z dysocjacji soli. Tak więc spokojnie możemy napisać:

[CH3COO-]c=[CH3COO-]k + [CH3COO-]s

Jeśli chodzi o jony octanowe pochodzące z dysocjacji kwasu to z reakcji widać, że są one w stosunku 1:1 z jonami wodorowymi, tak więc stężenie jednych i drugich jest dokładnie takie same. Skoro tak, to wymiennie możemy stosować [CH3COO-]k i [H+]. Jeśli natomiast chodzi o stężenie jonów octanowych pochodzących od soli to ich stężenie jest dokładnie takie same jak stężenie soli.

[CH3COO-]s=Cs

Możemy więc napisać, że:

[CH3COO-]c=[H+] + Cs

A następnie podstawić do pierwszego równania:


2. równanie stałej dysocjacji po podstawieniu_1

 

W równaniu 2 można zrobić założenia, dzięki którym uda nam się uprościć to równanie.

Kwas octowy bardzo słabo dysocjuje, jeszcze dodatkowo octan sodu cofa jego dysocjację (reguła przekory), tak więc stężenie jonów [H+] jest dużo mniejsze od stężenia soli Cs , więc nie popełnimy dużego błędu jeśli z nawiasu w liczniku usuniemy stężenie jonów wodorowych uznając je za znikomo małe.

[H+]<<Cs

Takie same założenie można zrobić do mianownika

[H+]<<Ck

Teraz można skrócić równanie nr 2

 3

Z tego wzoru można już bez problemu obliczyć stężenie jonów wodorowych, a znając już stężenie jonów wodorowych obliczymy pcH. Wystarczy tylko pamiętać, że pcH=-log[H+].

      4. stężenie jonów wodorowych_1

Jest jeszcze tylko jeden mały problem, niestety z treści zadania nie znamy stężenia soli. Tylko czy to jest jakiś problem? A no nie, bo z treści zadania znamy masę octanu sodu oraz objętość. Bez problemu przeliczymy to na stężenie molowe.

 5. stężenie soli

Ok. Mamy już stężenie soli więc możemy skorzystać teraz z równania nr 4 i dokończyć obliczenie stężenia jonów wodorowych.

 6

Zbliżamy się już do końca tego zadania. Trzeba jednak jeszcze pamiętać aby na samym końcu sprawdzić czy założenia jakie dokonaliśmy były słuszne. Przyjęło się, że jeśli poniższe stosunki są mniejsze od 1% to założenia jakie dokonaliśmy były słuszne, bo skrócenie wzoru praktycznie nie ma wpływu na wynik końcowy. Uznaje się, że to uproszczenie praktycznie wcale nie wypływa na wynik końcowy.

 6. sprawdzenie założeń_1

Tak jak widzisz założenia były słuszne, bo te stosunki są mniejsze od 1%, tak więc założenia praktycznie wcale nie miały wpływu na wynik końcowy. Jak już się upieniliśmy, że założenia są ok. to teraz możemy skorzystać ze stężenia jonów wodorowych i  dokończyć obliczenie pcH

pcH=-log[H+]=-log[1,4*10-5]=4,85

 

Przykład 2.

W laboratorium masz dostępne 250cm3 roztworu NaH2PO4, w którym liczba moli NaH2PO4 jest równa 0,1mol . Oblicz masę Na2HPO4 jaką należy dodać aby po dopełnieniu objętości do 1 dm3 pcH roztworu wynosiło 7. Przyjmij, że pKa2=6,34, pKa3=11,3

W przypadku soli rolę kwasu przejmuję ta, która ma więcej protonów. Poniżej reakcje dysocjacji

 8. obliczenia do drugiego zadania

 W tym zadaniu zastosowanie założeń wydaje się jak najbardziej słuszne, gdyż stężenie jonów wodorowych ma być równe 10-7, a więc jest bardzo, bardzo małe. Mamy obliczyć masę soli tak, że musimy przekształcić powyższy wzór i wyciągnąć z niego stężenie soli, a później ze stężenia przejdziemy na liczbę moli, a jak już będziemy mieli liczbę moli to bez problemu obliczymy masę.  Żeby jednak obliczyć stężenie soli to musimy jeszcze znać stężenie kwasu CNaH2PO4

 9. stężenie kwasu

 10. Stężenie soli_2

 Znając już stężenie możemy to przeliczyć na ilość moli. Z tym jednak problemu nie będzie, bo objętość roztworu jest równa 1dm3 tak więc liczba moli i stężenie w tym przypadku mają taką samą wartość.

nNa2HPO4=4,57*10-1mol

mNa2HPO4= nNa2HPO4*M Na2HPO4=4,57*10-1mol*142g/mol=70g

 

Odpowiedź. Żeby pH roztworu było na poziomie 7 to trzeba wprowadzić do układu 70g.

 

Jeśli nadal nie rozumiesz buforów i szukasz kompleksowego przedstawienia tematu to znaczy szczegółowego omówienia teorii oraz obliczenia sporej ilości zadań to zapraszam Cię do mojego kursu BUFORY

 


Powiązane wpisy:


Kategoria: PRAWA CHEMICZNE