Podstawy chemii analitycznej

  1)            Niezbędnik  – łączna długość nagrania: 41'13''

– odejmowanie, mnożenie i dzielenie ułamków, działania na pierwiastkach oraz potęgach,

– działania na logarytmach oraz rozwiązywanie równań logarytmicznych,

– przeliczanie jednostek objętości z m³ na dm³ lub cm³ i na odwrót,

– obliczanie masy molowej,

– omówienie co to są warunki normalne oraz standardowe

–omówienie stechiometrii z pokazaniem przykładów,

–omówienie wzorów na stężenie procentowe, molowe oraz na gęstość,

- pokazanie wzoru orasz szczegółowe omówienie ppm,

 

2)   Przeliczanie stężeń cz.1 – łączna długość nagrania: 27'49''

       4 zadania, w którym rozważano:

– otrzymywanie roztworu mniej stężonego z roztworu bardziej stężonego. Określenie ilości substancji bardziej stężonej jaką należy odmierzyć oraz ustalenie w jakiej ilości wody najeży ją rozcieńczyć, aby otrzymać roztwór o żądanym stężeniu. 

Treści przykładowych zadań:

- Z zawilgoconej substancji chemicznej należy otrzymać roztwór o ściśle określonym stężeniu molowym.

– Mając do dyspozycji roztwór o stężeniu 1M otrzymać roztwór o stężeniu 20%. Ustalenie ile wody należy się pozbyć.

- Praktyczne obliczenia pokazujące jak otrzymać bufor amonowy o określonym pH.       
                

 3)    Przeliczanie stężeń cz.2 –  łączna długość nagrania: 26'08''

        13  zadań, w których rozważano:

– obliczanie stężenia w ppm,

– określenie ilości gramów rozpuszczonej substancji znając stężenie w ppm-ach oraz objętość roztworu.  

- ustalenie ilości substancji  jaką musisz rozpuścić , aby otrzymać 1l roztworu o stężeniu 1ppm.

- otrzymanie roztworu żelaza o określonym stężeniu w ppm mając do dyspozycji roztwór o znacznie większym stężeniu.

-  znając ilość CuSO₄ rozpuszczone  200cm³ wody ustal stężenie w ppm jonów miedzi.

 

4)    Analiza wagowa cz. 1 –  łączna długość nagrania: 26'03''

W tym nagraniu znajduje się teoria dotycząca analizy wagowej oraz zostały obliczone 2 zadania. Poleceniem w zadaniach było obliczenie mnożnika analitycznego do NH₄MgPO₄ oraz ustalenie masy wapnia w tlenku wapnia znając masę próbki.

–wyprowadzenie wzoru na iloczyn rozpuszczalności soli

- omówienie wpływu nadmiaru odczynnika strącającego na strącanie osadów,

-  omówienie jakie cechy powinny spełniać osady dobrej jakości aby wydajności tej analizy była jak największa,

- omówienie sposobu otrzymywania osadów dobrej jakości,

- technika sączenia, rodzaje sączków i omówieni ich zastosowania

- prażenie i suszenie – kiedy należy stosować daną technikę

- mnożnik analityczny oraz współmierność kolby i pipety sposobem na opracowanie wyników. Omówienie  po co i dlaczego zostały wprowadzone takie pojęcia.

                    

5)   Analiza wagowa cz. 2 –  łączna długość nagrania: 25'34''

4  zadania, w których rozważano:

–znając współmierność kolby do pipety oraz masę tlenu żelaza III wyznacz całkowitą ilość żelaza w próbce.

- zadania, w których zastosowano  nadmiar odczynnika strącającego.

- z roztworu, w którym jednocześnie znajdowały się jony srebra i jony żelaza wytrącałeś po kolei osad chlorku srebra, a następnie wodorotlenku żelaza.  Wyznacz masę osadów w obu przypadkach.

- próbkę Na₂S_xO₆ o określonej masie podałeś dużej ilości reakcji chemicznych w wyniku czego otrzymano BaSO₄. Wyznacz ile musi być równy x.

 

6)   Analiza wagowa cz. 3 –  łączna długość nagrania: 25'25''

       6 zadania, w których rozważano:

– w reakcji prażenia Fe₂O₃ otrzymałeś tlenek żelaza II diżelaza III. W tym procesie jednak nie cały tlenek żelaza III przereagował. W tym zadaniu należy ustalić procentową zawartość Fe₂O₃ w próbce końcowej.

- próbkę NaHCO₃ poddano prażeniu, w wyniku czego otrzymano węglan sodu. Znając masę początkową i masę po wyprażeniu ustal ile wynosi ułamek wagowy NaHCo₃ w próbce początkowej.

- tlenek krzemu poddano działaniu kwasu fluorowego. Ze względu na fakt, że w próbce znajdowały się również zanieczyszczenia nie wszystko przereagowało. Wyznaczyć zawartość dwutlenku krzemu w próbce początkowej.

-Próbkę pirytu poddano dwóm badaniom. Pierwsze polegało na wysuszeniu próbki, w wyniku czego ustalono, że znajduje się w niej 1,65% wilgoci. W drugim badaniu przeprowadzono układ do roztworu po czym wytrącono z niego Fe₂O₃. Oblicz procentową zawartość FeS2 w suchej próbce.

 

7)    Analiza wagowa cz. 4 –  łączna długość nagrania: 32'41''

      7  zadań, w których rozważano:

- Podczas badań spektrofotometrycznych określono, że próbka zawiera 1,95% żelaza. Materiał zawiera 8,55% wilgoci. Przeprowadziłeś próbkę do roztworu, a następnie wytrąciłeś z niej wodorotlenek glinu i żelaza III. Po wyprażeniu masa tlenków jest równa 0,0426g. Oblicz ile wynosi zawartość glinu i żelaza w suchej masie próbki.

- W zakładzie przeróbki metali kolorowych do analizy otrzymałeś próbkę mosiądzu o masie 0,9746g. Próbkę roztworzyłeś w kwasie azotowym V. Następnie wytrącono fosforany cynku i niklu. Następnie je wyprażono, w wyniku czego otrzymano 0,7520g Zn₂P₂O₇ i Ni₂P₂O₇. Następnie osad roztworzono w kwasie i rozcieńczono do 500cm³. W tak otrzymanym roztworze określono stężenie niklu na poziomie 39,4ppm. Przyjmij, że gęstość takiego roztworu jest równa 1,000g/cm³. Oblicz procentową zawartość cynku i niklu w stopie.

- Oblicz procentowy błąd względny oznaczenia żelaza w analizie wagowej,

- zadania z wykorzystaniem nadmiaru odczynnika,

- obliczyć rozpuszczalność znając iloczyn rozpuszczalności substancji,

- wiedząc ile substancji trzeba rozpuścić,  aby otrzymać roztwór nasycony w 250cm³ wody obliczyć ile wynosi iloczyn rozpuszczalności.

- obliczyć jaką ilość siarczanu VI srebra można rozpuścić w 5dm³ wody jeśli znasz iloczyn rozpuszczalności.

 

8)    Analiza objętościowa cz.1   –  łączna długość nagrania: 31'33''

      W tym nagraniu omówiliśmy niezbędne pojęcia w analizie miareczkowej oraz rozwiązaliśmy 2 zadania. Podejmowane zagadnienia:

– omówienie takich pojęć jak: roztwór mianowany, titrant, punkt równoważności, punkt końcowy miareczkowania, błąd miareczkowania

- omówienie krzywej miareczkowania alkacymetrycznego

- miareczkowanie wodorotlenku wapnia za pomocą kwasu solnego,

- rozwiązano zadanie, w którym miareczkowano wodorotlenek wapnia kwasem solnym. Na podstawie danych z zadania należało ustalić pH końcowe roztworu po miareczkowaniu.

- miareczkowanie H₂SO₄  za pomocą  NaOH. W tym zadaniu należało obliczyć ile titranta zostało zużyte jeśli wiemy, że zmiana zabarwienia wskaźnika nastąpiła przy pH-4

 

9)    Analiza objętościowa cz.2   –  łączna długość nagrania: 38'10''

       5  zadań, w których rozważano:

– kwas solny miareczkowano za pomocą wodorotlenku sodu. Roztwór przemiareczkowano o 1,15%. Obliczyć pH roztworu końcowego.

- tlenek wapnia poddano działaniu wody w wyniku czego otrzymano wodorotlenek wapnia. Miareczkowano wodorotlenek wapnia kwasem solnym. Podczas miareczkowania roztwór nie domiareczkowano w  ilości -3,45%. Obliczyć procentową zawartość tlenku wapnia w próbce początkowej.

– tlenek potasu poddano działaniu wody w wyniku czego otrzymano KOH. Wodorotlenek potasu miareczkowano kwasem solnym. Źle dobrano wskaźnik w wyniku czego zmiana zabarwienia nastąpiła przy pH równym 3. Obliczyć błąd względny pomiaru oraz procentową zawartość K₂O w próbce początkowej.

- Do miareczkowania HCl wykorzystywano wodorotlenek baru. Znając stężenie wodorotlenku oraz objętość zużytą podczas badania ustal stężenie kwasu solnego. Przyjęto, że podczas miareczkowania popełniono błąd +5%.

- Omówienie hydrolizy jednoetapowej oraz wieloetapowej

- uwzględniając proces hydrolizy w roztworze ustalić jaki wskaźnik najlepiej nadaje się do zastosowania oznaczenia.

 

10)    Redoksymetria cz. 1  –  łączna długość nagrania: 35'15''

w tym nagraniu omówiono wszystkie niezbędne pojęcia potrzebne do liczenia zadań w redoksymetrii tj:

- stopnie utlenienia pierwiastków w związku chemicznym omówienie reguł, zasad i wyjątków

-  przedstawienie przykładów reakcji utlenienia i redukcji między atomowej i międzycząsteczkowej, wewnątrzcząsteczkowej i dysproporcjonowania

- co to jest tlenek żelaza II diżelaza III Fe₃O₄

-uzupełnianie reakcji nadmanganianu potasu w środowisku kwaśnym, obojętnym i zasadowym wykorzystaniu bilansu atomowo-elektronowego

- reakcja miedzi z kwasem azotowym (zależy od stężenia kwasu azotowego)

-omówienie reakcji przejścia chromianu potasu do dichromianu potasu

 - uzupełnienie reakcji chromianu potasu z reduktorem w środowisku kwaśnym

- uzupełnienie współczynników w reakcji dysproporcjonowania  KClO₃

- ustalanie stopni utlenienia w związkach organicznych

 

11)    Redoksymetria cz. 2  –  łączna długość nagrania: 26'38''

W nagraniu obliczono 3 zadania z redoksymetrii. Podejmowane zagadnienia to:

- oblicz stężenie żelaza w próbce jeśli jony żelaza na +3 stopniu utlenienia najpierw zredukowałeś do żelaza na +2 stopniu utlenienia a następnie zmiareczkowałeś to nadmanganianem potasu KMnO₄

- oznaczenie zawartości tlenu w akwarium z wodą za pomocą redoksymetrii

- oznaczenie miedzi za pomocą jodometrii

12)    Redoksymetria cz. 3  –  łączna długość nagrania: 25'39''

W nagraniu obliczono 4 zadania. Poniżej tematy poruszane w obliczeniach:

- roztwór żelaza Fe²⁺ miareczkowano nadmanganianem potasu. Oblicz ile titranta potrzebujesz do zmiareczkowania roztworu.

- do roztworu alkoholu etylowego wprowadziłeś nadmiar dichromianu. Dichromian, który nie przegarował z alkoholem odmiareczkowałeś za pomocą soli żelaza na II stopniu utlenienia. Określ zawartość alkoholu w roztworze.

- jony manganu na +2 stopniu utlenienia miareczkowałeś w środowisku obojętnym za pomocą nadmanganianu potasu. Na tej podstawie oblicz stężenie Mn²⁺.

- do zmiareczkowania antymonu użyłeś KBrO₃. Doświadczenie jest prowadzone w środowisku kwaśnym. Wyznacz masę antymonu.

 

13)    Kompleksometria cz. 1  –  łączna długość nagrania: 25'15''

W nagraniu została omówiona niezbędna teoria potrzebna w liczeniu zadań z kompleksometrii taką jak przedstawiono poniżej. Oprócz tego zostały policzone 3 zadania.

- omówienie różnicy między kwasem etylenodiaminotetraoctowym (EDTA) a Wersenianem disodowym (komplekson III)

- omówienie wykorzystywanych wskaźników w kompleksometrii

- oznaczenie wapnia i magnezu obok siebie w kompleksometrii

- twardość węglanowa i niewęglanowa

- twardość wody podawana w stopniach niemieckich

- zadania z miareczkowania kompleksometrycznego. Przeprowadzono oznaczenie wapnia i cynku w roztworze

 

13)    Kompleksometria cz. 2 –  łączna długość nagrania: 31'45''

Łączna ilość zadań policzona w nagraniu to 5. W nagraniu jest dalsze pogłębienie tematyki.