facebook-icon tiktok-icon youtube-icon

Chemia analityczna - analiza wagowa

Analiza wagowa

Jest to metoda analityczna, za pomocą której można oznaczyć, określić zawartość jakiegoś pierwiastka.

Tę metodę można stosować tylko i wyłącznie w przypadku gdy dany pierwiastek tworzy bardzo trudno rozpuszczalną sól. Analizę wagową można stosować np. do oznaczania BaSO4, AgCl itd. Analiza nie jest już powszechnie stosowana w laboratoriach chemicznych ze względu na dużą czasochłonność oznaczenia.

 W praktyce oznaczenie prowadzi się w ten sposób, że po uzyskaniu osadu trudno rozpuszczalnego najpierw się go przemywa i sączy, a następnie suszy albo praży. Znając masę osadu można to później przeliczyć na konkretny pierwiastek.

W chemii analitycznej wymagana jest bardzo duża dokładność pomiarów. Żeby spełnić restrykcyjne warunki osad musi spełnić kilka wymogów:

  1. Osad musi być bardzo trudno rozpuszczalny.

Ten warunek wydaj się zupełnie naturalny. Jeśli w wyniku analizy sprawdzamy masę to osad musi bardzo trudno się rozpuszczać, bo to zaburzy nasze wyniki.

  1. Osad musi być trwały i mieć ściśle określony skład.

Osad po wytrąceniu musimy wysuszyć albo wyprażyć. Musi być trwały, bo inaczej na tym etapie mógłby się rozkładać pod wpływem temperatury

  1. Osad powinien być grubokrystaliczny, żeby łatwo dał się odsączać.

Osady galaretowate (przykładem może być Cu(OH)2 )są niepożądane, bo ich struktura bardzo łatwo chwyta inne jony, których nie da się wymyć podczas sączenia, a które finalnie wpływają na zaburzenie wyniku. Oprócz tego osady galaretowate „zapchają” sączki i wydłużają jeszcze bardziej czas oznaczenia.

Żeby otrzymać osad o takich parametrach trzeba prowadzić oznaczenie z zachowaniem odpowiednich zasad:

  1. Osady należy strącać z roztworów rozcieńczonych bardzo powoli, mieszając układ. To wszystko po to, żeby układ miał czas na wytworzenie kryształów. Dodanie dużej ilości czynnika strącającego o dużym stężeniu powoduje wytrącenie osadów amorficznych, które są trudne do przemywania i sączenia.
  2. Odczynnik strącający dodaje się w nadmiarze po to, żeby przesunąć równowagę reakcji w kierunku osadu. To powoduje jeszcze pełniejsze wytrącenie. Wynika z reguły przekory. Dodanie nadmiaru jonów baru przesuwa równowagę rekcji w kierunku produktów, czyli osadu.  regóła przekory, analiza wagowa
  3. Po strąceniu osadu należy go pozostawić w roztworze na kilka godzin w celu wzrostów kryształów. Czasami stosuje się metodę strącania osadów w ciepłym roztworze. Takie roztwory w niektórych przypadkach również sprzyjają wzrostowi kryształów.

 

Jeśli interesuje cię analiza wagowa, albo po prostu musisz ją zaliczyć na swoich studiach, to zapraszam do kursu z podstaw chemii analitycznej. Jest to ok. 7h nagrań, na których rozwiązuję ogromną ilość zadań.

Zapraszam do odwiedzenia i polubienia facebooka 

 

 


Powiązane wpisy:


Kategoria: PRAWA CHEMICZNE